2001 yılından bu yana film ve fotoğraf, deufert&plischke’nin performans çalışmalarının ayrılmaz bir parçası – ve giderek kendi başlarına da varlık gösteriyorlar. Rolleiflex ve Super 8 kamerayla başlayan bu yolculuk, teknik mükemmelliği reddeden ve onun yerine hayali – bir anın olasılık alanını – arayan bir pratiğe dönüştü. Katılan herkes kamera önünde ve arkasında akışkan bir biçimde hareket ediyor. Çoğu zaman objektifi rastlantı yönlendiriyor – bazen deklanşör kendiliğinden çalışıyor. Bu açıklık sayesinde, kurgulanmış değil karşılaşılmış, sabit değil hissedilmiş görüntüler ortaya çıkıyor.
deufert&plischke, çalışmalarında kameranın tarihsel, erkeksi ve mekanik bakışını oyunsal bir biçimde unutarak yeniden keşfediyorlar. Ortaya çıkan ise duyusal izler: Yakalamayan, davet eden; açıklamayan, bir anı şimdiki zamana taşıyan imgeler.